قصيدة قلبى

انا ظلمنى الزمان وظلمنى اعز الناس
خلانى ادفع التمن لانى حبيتوا خلاص
كانت قصة وكانت حكاية الف ليلة
فى اول لحضة بانت انها انسانة جميلة
غمرتنى بحبها فجئتنى بعطفها دفتنى بحضنها
فى لحظة شوق منى سقتنى سمها نظرتلها نظرت
وداع على عمرى اللى ضاع وعلى حبى لها
شوفت فى عنيها ابتسامة ودى كانت علامة
قالتلى خلاص يا حبيبى وقتك معاية انتها
حسيت بنار جواية لكل شيء نهاية
وبدات احكى الحكاية يمكن تكون بداية لقلبى الحزين
شوفت بنت والبرئة فى وشها حسيت بقلبى حن لها
قلت اكلم ابوها وكل حاجة نجبوها لحد عندها
كانت فترة خطوبة ولااجمل تمثلية
بنيت عشنا طوبة طوبة وعرفة تمثل علية
فعلا انا اسف انى حبيتك
اخدت من عمرى وروحى وعطيتك
وكنت مستعد انى لوطلبت حياتى لفديتك
لكن الحب مش عافية ولا قوة دراع
الحب احساس يرجع عمرك اللى ضاع
سبتها وعهدت نفسى انى عمرى مأرجع لها
شكيت فى كل الناس كل الناس خينين
ومات الاحساس حتى لو كانوا ناس تنيين
خلاص قلبى اللى انجرح صعب ياناس